‌اثر لیتیوم کلراید بر تراکم سلول‌های گرانولار فولیایV و VI مخچه در مدل مسمومیت تری متیل تینی

مقدمه: تری متیل تین یک سم محیطی است که مرگ نورونی انتخابی را در سیستم عصبی مرکزی انسان و جوندگان القا می‌کند. پیشنهاد شده است که لیتیوم کلراید می‌تواند از سمیت تری متیل تین و متعاقب آن مرگ نورونی جلوگیری کند. این مطالعه اثرات محافظت عصبی لیتیوم کلراید را بر تراکم سلول‌های گرانولار مخچه در لوب V و VI موش‌های صحرایی نژاد اسپراگ داولی مسموم شده با تری متیل تین بررسی کرد. مواد و روش‌ها: 30 سر موش صحرایی بالغ به 3 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل (موش‌های صحرایی سالم درمان نشده) هیچ درمانی را دریافت نکردند؛ گروه شم پس از مسمومیت با تری متیل تین (۸ میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن)، به مدت 14 روز سالین دریافت کرد. گروه آزمایش پس از مسمومیت با تری متیل تین، لیتیوم کلراید (۲۰ میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن) را به مدت 14 روز دریافت کرد. موش‌های صحرایی قربانی شدند و ارزیابی‌های هیستوپاتولوژی انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که تراکم سلول‌های گرانولار فولیوم V مخچه به طور معنی‌داری در موش-های صحرایی گروه شم در مقایسۀ با گروه‌های کنترل و آزمایش بالاتر بود. تجویز لیتیوم کلراید تراکم سلول‌های گرانولار را در فولیوم V مخچه تحت تأثیر قرار نداد. بنابراین نتایج نشان دادند که تراکم سلول‌های گرانولار در فولیوم VI به طور معنی‌داری در گروه شم در مقایسۀ با دیگر گروه‌ها کاهش یافت. تجویز لیتیوم کلراید از آپوپتوز نورونی جلوگیری کرد و سلول‌های گرانولار را در مخچه حفظ کرد. نتیجه گیری: این مطالعه پیشنهاد می‌کند که لیتیوم کلراید ممکن است اثری محافظت کنندۀ عصبی روی آسیب توکسیک ناشی از تری متیل تین در مخچه داشته باشد.